به گزارش مشرق، ایمان جمالی هندبالیست اصفهانی متولد 1370 که از تیم سپاهان اصفهان به هندبال ایران معرفی شد در سال 2012 به تیم MKB وزپرم مجارستان پیوست. جمالی در 3 فصل حضور در وزپرم، با این تیم به سه قهرمانی سوپر لیگ مجارستان، قهرمانی در جام حذفی و لیگ رسید و در فصل گذشته لیگ قهرمانان اروپا هم به مقام نایب‌قهرمانی دست یافت.

مسئولان باشگاه وزپرم قرارداد جمالی را تا سال 2019 تمدید کرده بودند، اما جمالی که سال گذشته به دلیل مصدومیت فرصت چندانی برای حضور در ترکیب تیمش نداشت، امسال خارج از مجارستان و در یک تیم سوئدی به میدان می‌رود. کریستیان‌ شتاد، قهرمان لیگ هندبال سوئد تیم جدید جمالی است که وی یک سال به صورت قرضی در این تیم به میدان خواهد رفت، اما این روزها که جمالی در لیگ‌های اروپایی در حال درخشیدن است حرف و حدیث‌های زیادی پیرامون وی شکل گرفته است.

جمالی چندی پیش پاسپورت مجاری گرفت و حالا از محافل غیررسمی خبر می‌رسد که وی به تیم ملی هندبال مجارستان هم دعوت شده است. غیبت جمالی در اردوها و مسابقات تیم ملی هندبال ایران به این شایعه‌ها دامن زده و رنگ و بوی حقیقت به آنها بخشیده است، اما برای صحت از این موضوعات گفت‌وگویی را با این لژیونر هندبال ایران ترتیب دادیم که متن مصاحبه وی را در زیر می‌خوانید:

اخیراً خبرهای زیادی درمورد شما در رسانه‌ها منتشر می‌شود؛ خودتان توضیح دهید که موضوع چیست؟

نمی دانم واقعاً؛ من در یک طرف دنیا تک و تنها سرم به کار خودم است، اما نمی‌دانم چرا و چگونه برخی‌ در مورد من خبرسازی می‌کنند و می‌خواهند مرا به حاشیه ببرند.

برخی‌ می‌گویند به تیم ملی مجارستان دعوت شد‌ه‌اید؛ پیش از این هم که پاسپورت مجارستانی گرفته بودید.

داستان گرفتن پاسپورتم که موضوع جدایی است، اما درمورد تیم ملی مجارستان باید بگویم که سرمربی این تیم به تازگی تغییر کرده و یکی از مربیان بزرگ دنیا هدایت این تیم را برعهده گرفته است. وی مرا زیر نظر دارد و مرا می‌خواهد، اما هنوز چیزی به صورت رسمی به من اعلام نشده است و هنوز خبری از آغاز اردوی تیم ملی هم نیست.

آیا به همین دلیل در اردوها و مسابقات تیم ملی ایران حضور پیدا نمی‌کنید؟

خیر؛ این موضوعات ربطی به هم ندارند. اگر حتی به تیم ملی مجارستان هم دعوت نمی‌شدم، شرایط حضور در تیم ایران را هم ندارم. قبلاً هم گفته ام سال گذشته پایم را عمل کرده‌ام و از نظر فیزیکی در شرایط ایده‌آلی قرار ندارم. به همین دلیل از تیم اصلی خودم یعنی وزپرم به صورت قرضی به لیگ سوئد آمده‌ام تا بتوانم در شرایط مسابقه قرار داشته باشم. باید تلاش کنم که سال آینده به تیم اصلی خودم بازگردم، چراکه لیگ سوئد هم سخت و طاقت‌فرسا است.

پس چرا به تیم ملی ایران نمی‌آیید؟

اول اینکه از نظر بدنی و فیزیکی هنوز خیلی آماده نیستم و دوم اینکه به صلاح خودم می‌بینم که در شرایط کنونی برای تیم ایران بازی نکنم، چون از نظر مادی هم برایم به صرفه نیست. من بازیکن هندبال هستم و از این راه زندگی می‌کنم و ریسک است که بخواهم در تیم ملی بازی کنم و خدایی ناکرده مصدوم شوم. در گذشته هم چنین بلایی سرم آمد و مسئولان هیچ کمکی به من نکردند. در آن زمان رحیمی، رئیس فدراسیون پول عمل مرا داد، اما کسی حاضر نشد خرج ریکاوری من را بدهد. من این شرایط را تجربه کرده‌ام و به صلاح خودم می‌دانم که فعلاً در تیم ملی بازی نکنم. این یک تصمیم حرفه‌ای است و حضورم در تیم ملی مجارستان هم ربطی به این اتفاق ندارد. من افتخارات زیادی در لیگ‌های اروپایی همراه با تیم‌هایم کسب کرد‌ه‌ام و فکر می‌کنم دیگر بازیکنی چون من نخواهد آمد که بتواند این تعداد موفقیت را کسب کند.

آیا پیگیر شرایط هندبال ایران هستی؟

بله، 100 درصد؛ همه مرا در اروپا به عنوان یک ایرانی می‌شناسند. برای مثال وقتی دروازه‌بان صربستانی برای تیم ملی قطر بازی می‌کند هیچکس حتی ما ایرانی‌ها نمی‌گوییم که آن دروازه‌بان قطری است، بلکه وی را به عنوان دروازه‌بان صربستانی می‌شناسیم. شرایط مالی و شرایط زندگی و حتی آینده دوران حرفه‌ای می‌طلبید که من این تصمیم را بگیرم و فکر نمی‌کنم این تصمیم ربطی به عرق ملی و این مسائل داشته باشد، چرا که من هرجا باشم قلبم برای کشورم و موفقیت رشته محبوبم در ایران می‌تپد. سال‌ها برای هندبال ایران زحمت کشیدم و در شرایطی که کسی نمی‌دانست ایران هم هندبال دارد لژیونر شدم و به همه ثابت کردم که ایران هم هندبال دارد. هنوز هم در سوئد از من سوال می‌شود که چگونه وقتی ایران هندبال ندارد تو توانستی خودت را مطرح کنی؟ سال‌ها در ایران بازی کردم و حالا هم با عملکرد خوبم نام هندبال ایران را مطرح می‌کنم و با این شرایط هندبال ایران باید از من تشکر کند، اما متاسفانه می‌گویند من خیانت کرده‌ام. پزشک‌های زیادی از ایران هستند که در کشورهای اروپایی فعالیت می‌کنند و ما از آنها به عنوان افتخار ایران نام می‌بریم، اما چرا برای من چنین شرایطی وجود ندارد؟ من هم یک ایرانی هستم و در اروپا هندبال بازی می‌کنم، پس حداقل باید افتخار جامعه هندبال ایران باشم.

آیا فهرستی از تیم ملی مجارستان اعلام شده است که نام شما هم در آن باشد؟

خیر؛ مربی جدید تیم ملی از من به صورت شفاهی درخواست کرده است، اما فعلاً تصمیمی برای حضور در تیم ملی مجارستان ندارم. همه چیز بستگی به شرایط دارد و اگر بدانم می‌توانم فیکس در ترکیب این تیم حضور داشته باشم شرایط را مورد بررسی قرار می‌دهم، اما فعلاً حرفی نیست و من نمی‌خواهم در تیم ملی مجارستان بازی کنم. اگر روزی هم بروم دلایل شخصی دارد و هندبال ایران باید به من افتخار کند. هیچکس مرا به عنوان یک مجاری نمی‌شناسد و همه مرا ایرانی می‌دانند. با شرایطی که در هندبال ایران وجود دارد هر بازیکنی هم جای من بود همین تصمیم را می‌گرفت.

شرایط هندبال ایران را چگونه ارزیابی می‌کنید؟

هندبال ایران یک نسل را کامل از دست داده است؛ من 4-5 سال است که در اروپا بازی می‌کنم، اما هیچ بازیکن جوان و جدیدی ندیده‌ام که به تیم ملی ایران اضافه شود و شرایط بسیار خوبی داشته باشد. با این شرایط در هندبال ایران آینده‌ای هم نخواهد داشت و از همه بدتر هم اینکه کسی دلش به حال هندبال نمی‌سوزد. فدراسیون باید ببیند که چرا نتوانسته بازیکنانی مانند استکی‌ها و موسوی و جمالی و ... تربیت کند.

آیا از ایران کسی با شما تماس گرفته است که بخواهد برگردید به تیم ملی یا نه؟

شرایطم را خیلی واضح اعلام کردم. احترام زیادی برای مسئولان قائل هستم و فکر می‌کنم حق دارم برای آینده ام تصمیم بگیرم. مهدوی به من گفت که «اگر تیم ملی نتیجه نگیرد چند ماه بعدش کناره‌گیری می‌کنم»، اما حالا سوال اینجاست که اگر رئیس بخواهد برود تکلیف من به عنوان بازیکن چه می‌شود؟ هیچ قول و تضمینی برای آینده من به عنوان بازیکن وجود ندارد و فقط می‌گویند به ایران بیا و ما به تو احتیاج داریم! من سال‌ها در هندبال ایران عملکرد خوبی داشتم و پس از آن در اروپا هم نتایج خوب و موفقیت‌های زیادی کسب کردم، اما حتی همسایه‌ 20 ساله‌مان هم مرا نمی‌شناسد، درحالی که اگر یک ایرانی در لیگ دسته پنجم فوتبال ایتالیا بازی کند همه دست به دست هم می‌دهند تا این موضوع را بزرگ جلوه دهند. تمام این موضوعات تاثیرگذار است؛ در مدت 2 ماهی که به سوئد آمده‌ام حدود 15 بار مصاحبه داشته‌ام. همه در اینجا مرا می‌شناسند و به من احترام می‌گذارند، با این شرایط چرا باید بیایم در ایرانی که حتی مسئولان فدراسیون هم مرا تحویل نمی‌گیرند؟ و ارزشی برایم قائل نیستند؟

یعنی در اروپا و مخصوصاً در سوئد به چشم یک ستاره به شما نگاه می‌شود؟

بله، دقیقاً؛ چراکه من از یک تیم بزرگ مانند وزپرم به لیگ سوئد آمدم. کریستیان‌ شتاد، قهرمان لیگ هندبال سوئد برای نخستین بار است که در لیگ قهرمانان اروپا بازی می‌کند و هیچ بازیکن شاخصی ندارد. در هر بازی حدود 50-60 دقیقه بازی می‌کنم و من جز بهترین‌های تیم هستم. جایگاه خوبی دارم و از این بابت خدا را شکر می‌کنم.

آیا از عرفان، سرمربی جدید تیم ملی ایران شناخت دارید و اینکه آیا وی از شما دعوت کرد که به تیم ملی بازگردید یا خیر؟

عرفان هیچ تماسی با من نداشته است و فکر می‌کنم این از ضعف‌های مربی باشد. یک بار وی را در فدراسیون دیدم که در آن ملاقات هم من با وی سلام و احوالپرسی کردم و وی هم تنها نکته مهمی که در این برخورد به من گفت این بود که «مواظب خودت باش!» غیر از آن برخورد هیچ ارتباط دیگری با من نداشت. شنیده‌ام که وی هم حرف‌های زیادی برای گفتن ندارد، اما امیدوارم که شنیده هایم غلط باشد و وی بتواند همراه تیم ایران به موفقیت برسد. من حتی اگر برای تیم ملی ایران بازی نکنم هم همیشه دلم با این تیم است و هر کاری از دستم برآید انجام می‌دهم. المپیکی شدن هندبال ایران برای من هم یک افتخار محسوب می‌شود.

به نظرت هندبال ایران امسال می‌تواند المپیکی شود؟

شانس ایران خیلی کم است و کار سختی پیش روی هندبال ایران است. قطر، تیم دوم جهان میزبان خواهد بود و قطعاً اجازه نمی‌دهند که ایران به موفقیت برسد. نسل کنونی هندبال ایران نسل طلایی است و حرف‌های زیادی برای گفتن دارند.

اگر هندبال ایران بتواند به المپیک برود، امکان دارد به ایران برگردید؟

بستگی به شرایط دارد. اگر آزاد باشم و از نظر فیزیکی در شرایط ایده‌آل قرار داشته باشم چرا نیایم برای تیم ملی بازی کنم؟ می‌توانم بگویم که حضور ایران در المپیک می‌تواند بهانه‌ای باشد که من به تیم ملی بازگردم.

فکر می‌کنید می‌توانید در ترکیب اصلی تیم ملی مجارستان قرار بگیرید؟

بازیکنان زیادی در این تیم تغییر کرده‌اند. در پست من دو بازیکن جوان و هم سن خودم حضور دارند و اگر من آماده باشم از هر دوی آنها بهتر هستم.